تبخال تناسلی

تبخال تناسلی نوعی عفونت مقاربتی است که از طریق رابطه جنسی محافظت نشده دهانی ، مقعدی یا دستگاه تناسلی با فردی که آلوده است منتقل می شود. امروزه این بیماری بسیاری از افراد را درگیر نموده است. اما راه های پیشگیری از آن چیست؟ در صورت ابتلا علائم آن چیست و چگونه می توان آن را درمان نمود؟ در این مطلب به این سوالات پاسخ می دهیم.

تبخال تناسلی نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ناشی می شود. این بیماری معمولاً از طریق تماس جنسی اعم از دهانی ، مقعدی یا تناسلی منتقل می شود. تبخال تناسلی  معمولاً ناشی از سویه HSV-2 تبخال است. اولین بروز علائم تبخال ممکن است سالها پس از انتقال اتفاق نیفتد.

اما شما تنها نیستید، از هر 6 نفر در ایالات متحده یک نفر عفونت تبخال را تجربه کرده است. سالانه حدود 776000 مورد جدید HSV-2 گزارش می شود.

موارد زیادی برای درمان علائم و کنترل بروز بیماری وجود دارد تا زندگی شما هرگز به دلیل آن مختل نشود.

HSV-1  و HSV-2 می توانند باعث ایجاد تبخال دهانی و تبخال تناسلی شوند، ولی ما بیشتر روی HSV-2 دستگاه تناسلی بحث خواهیم کرد.

علائم تبخال تناسلی

علائم اولیه معمولاً حدود 2 تا 12 روز پس از انتقال اتفاق می افتد و در دو مرحله نهفته و پیش درآمد (Prodrome) وجود دارد.

• مرحله نهفته: عفونت رخ داده است اما هیچ علامتی وجود ندارد.
• فاز پیش درآمد (Prodrome): در ابتدا، علائم شیوع تبخال تناسلی به طور معمول خفیف است. با پیشرفت بیماری، علائم شدیدتر می شوند و زخم ها معمولاً طی 3 تا 7 روز بهبود می یابند.

تظاهرات بیماری تبخال تناسلی

در بیماری تبخال تناسلی ممکن است احساس خارش یا سوزن سوزن شدن در ناحیه تناسلی خود داشته باشید یا تعدادی برجستگی های سفت ریز، قرمز یا سفید را مشاهده کنید که ناهموار یا دندانه دار هستند. این برجستگی ها ممکن است خارش دار یا دردناک نیز باشند. اگر آنها خراشیده شوند، مایع سفید رنگی تراوش و از آنها خارج می شوند. آنها به زخم های دردناکی تبدیل شده و می توانند توسط لباس یا مواد دیگر که در تماس با پوست شما هستند، تحریک شوند. این تاول ها می توانند در هرجای اطراف دستگاه تناسلی ظاهر شوند. از جمله:

• ولو
• دهانه واژن
• دهانه رحم
• باسن
• قسمت های فوقانی ران
• مقعد
• مجرای ادرار

اولین علائم بیماری

اولین علائم بیماری ممکن است مشابه علائم ویروس آنفولانزا باشد، از جمله:

• سردرد
• احساس خستگی
• بدن درد
• لرز
• تب
• تورم غدد لنفاوی در اطراف کشاله ران، بازوها یا گلو

اولین تظاهر تبخال تناسلی معمولاً شدیدترین است. تاول ها ممکن است به شدت خارش دار یا دردناک می باشند و ممکن است در بسیاری از مناطق اطراف دستگاه تناسلی زخم ایجاد شود. اما  دفعات بعدی پس از آن به طور معمول شدت کمتری دارد. درد یا خارش آنقدر شدید نخواهد بود، التیام زخم ها معمولاً طولانی مدت نخواهد بود و احتمالاً همان علائم شبه آنفولانزا در اولین تظاهر بیماری را تجربه نخواهید کرد.

علائم تبخال تناسلی  در هر مرحله از بروز بیماری متفاوت به نظر می رسد. ممکن است خفیف شروع شوند، اما با پیشرفت بیماری، علائم، قابل توجه و شدیدتر می شوند. علائم تبخال تناسلی  برای هر فرد یکسان به نظر نمی رسد و حتی ممکن است تفاوت هایی را در زخم های خود در هر بار ابتلاء، مشاهده کنید.

روش های انتقال بیماری

تبخال تناسلی از طریق رابطه جنسی محافظت نشده دهانی ، مقعدی یا دستگاه تناسلی با فردی که آلوده است منتقل می شود. این بیماری معمولاً هنگامی منتقل می شود که شخص با فرد دیگری که بیماری فعال با زخم های باز و در حال ترشح دارد، رابطه جنسی برقرار کند.

هنگامی که تماس با ویروس برقرار شد، این ویروس از طریق غشاهای مخاطی در بدن پخش می شود. غشاهای مخاطی لایه های نازک بافتی هستند که در اطراف ورودی های بدن مانند بینی، دهان و دستگاه تناسلی شما یافت می شوند. سپس، ویروس با مواد DNA یا RNAی خود، به سلولهای بدن شما حمله کرده و به آنها اجازه می دهد بخشی از سلول های بدن شما شوند و همراه با تکثیر سلول های شما، آنها نیز تکثیر شوند.

تشخیص تبخال تناسلی

چندین روش برای تشخیص تبخال تناسلی  توسط پزشک وجود دارد:

• معاینه فیزیکی: پزشک متخصص زنان و زایمان علائم جسمی را بررسی می کند و سلامت کلی شما را از نظر سایر علائم تبخال تناسلی  مانند تورم غدد لنفاوی یا تب بررسی می کند.
• آزمایش خون: نمونه خون گرفته شده، برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. این آزمایش می تواند سطح آنتی بادی ها را در جریان خون شما برای مقابله با عفونت HSV نشان دهد. هنگامی که به عفونت تبخال مبتلا شده اید یا علائم بیماری را دارید، سطح آنتی بادی ها بالاتر است.
• کشت ویروس: نمونه کوچکی از مایعات خارج شده از زخم یا از ناحیه ای که علیرغم عدم وجود زخم باز، آلوده است، گرفته می شود. آنها نمونه را به آزمایشگاه می فرستند تا از نظر وجود ماده ویروسی HSV-2  مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد تا تشخیص ویروس تأیید شود.
• آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR): ابتدا یک نمونه خون یا نمونه بافت از یک زخم باز گرفته می شود. سپس ، یک آزمایش PCR در آزمایشگاه با DNA از نمونه شما انجام می شود تا وجود مواد ویروسی در خون شما بررسی شود. این به عنوان بار ویروسی شناخته می شود. این آزمایش می تواند تشخیص HSV را تأیید کرده و تفاوت بین  HSV-1  و HSV-2 را تشخیص دهد.

درمان تبخال تناسلی

تبخال تناسلی  به طور کامل قابل درمان نیست. اما درمان های زیادی برای علائم بیماری و کمک به جلوگیری از شیوع یا حداقل برای کاهش تعداد ابتلاء شما در طول زندگی وجود دارد.

داروهای ضد ویروسی رایج ترین روش درمانی برای عفونت های تبخال تناسلی  هستند. درمان های ضد ویروسی می توانند از تکثیر ویروس در داخل بدن شما جلوگیری کرده و احتمال گسترش عفونت و شیوع آن را کاهش دهند. آنها همچنین می توانند از انتقال ویروس به هر کسی که رابطه جنسی دارید جلوگیری کنند.

برخی از درمان های ضد ویروسی رایج برای تبخال تناسلی  عبارتند از:

• وال آسیکلوویر (Valtrex)
• فام سیکلوویر (Famvir)
• آسیکلوویر (Zovirax)

پزشک شما فقط در صورت مشاهده علائم بیماری، ممکن است درمان های ضد ویروسی را توصیه کند. اما اگر عفونت تبخال تناسلی عود شونده و مکرر دارید، ممکن است لازم باشد روزانه داروی ضد ویروسی مصرف کنید، خصوصاً اگر شدید باشد. پزشک شما ممکن است داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Advil) را برای کاهش درد و ناراحتی شما قبل و در هنگام بروز بیماری توصیه کند. همچنین می توانید یک کیسه یخ پیچیده شده در یک حوله تمیز روی اندام تناسلی خود قرار دهید تا التهاب را در هنگام بیماری کاهش دهد.

جلوگیری از تبخال تناسلی

در زیر برخی از روش ها برای اطمینان از انتقال یا ابتلا به تبخال از شخص دیگر وجود دارد:

• در هنگام رابطه جنسی، از کاندوم یا مانع محافظتی دیگری استفاده کنید. این می تواند به محافظت از ناحیه تناسلی شما در برابر مایعات آلوده در دستگاه تناسلی شریک جنسی کمک کند. به خاطر داشته باشید که یک آلت تناسلی آلوده مرد برای انتقال ویروس به شما، نیازی به انزال ندارد. لمس بافت آلوده با دهان ، دستگاه تناسلی یا مقعد می تواند شما را در معرض ویروس قرار دهد.
• به طور مرتب آزمایش کنید تا مطمئن شوید که حامل ویروس نیستید، خصوصاً اگر از نظر جنسی فعال هستید. اطمینان حاصل کنید که شریک جنسی شما قبل از انجام رابطه جنسی، مورد آزمایش قرار گرفته است.
• برای پیشگیری از تبخال تناسلی تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید تا احتمال اینکه در معرض ویروس قرار بگیرید، کاهش یابد. زیرا یک شریک جنسی جدید ممکن است در حال رابطه جنسی با شرکای دیگر باشد.
• از دوش (Douche) یا محصولات معطر برای واژن خود استفاده نکنید. دوش می تواند تعادل باکتری های سالم در واژن شما را مختل کرده و شما را مستعد ابتلا به عفونت های ویروسی و باکتریایی کند.

چگونه با تبخال تناسلی کنار بیاییم؟

شما در ابتلا به تبخال تناسلی تنها نیستید. ده ها میلیون نفر دیگر نیز دقیقاً همان چیز را می گذرانند. سعی کنید در مورد تجربیات خود با تبخال تناسلی  با شخصی که به او نزدیک هستید صحبت کنید. داشتن یک گوش دوستانه، به خصوص شخصی که ممکن است همین مشکل را هم تجربه کرده باشد، می تواند درد و ناراحتی را بسیار راحت تر کند. حتی ممکن است آنها بتوانند نکاتی را در مورد چگونگی بهتر مدیریت علائم، به شما ارائه دهند.

اگر با دوستتان راحت نیستید، سعی کنید یک گروه پشتیبانی کننده تبخال تناسلی  پیدا کنید. این می تواند یک گروه ملاقات سنتی در شهر شما، یا یک انجمن آنلاین در شبکه های اجتماعی، که در آن اشخاص مبتلا می توانند به صورت آزاد و گاهی ناشناس، در مورد تجربیات خود صحبت کنند.

نتیجه گیری

به گفته پزشکان متخصص زنان و زایمان تبخال تناسلی  یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی است. علائم همیشه بلافاصله قابل مشاهده نیستند و بنابراین اگر فکر می کنید ممکن است آلوده شده اید و می خواهید از انتقال آن جلوگیری کنید، مهم است که بلافاصله به پزشک مراجعه کنید و آزمایش کنید.

حتی اگر هیچ درمانی وجود ندارد، درمان های ضد ویروسی می توانند تعداد شیوع و شدت علائم را به حداقل برسانند.

فقط بخاطر داشته باشید که می توانید حتی در صورت عدم وجود علائم تبخال تناسلی ، آن را به کس دیگری منتقل کنید، بنابراین در هر زمان رابطه جنسی ایمن را انجام دهید تا مطمئن شوید ویروس گسترش نمی یابد.